In deze momenten
gaan mijn gedachten.
Romy en Savannah.
Ze gingen ieder hun eigen weg.
Achterlatend...
familie, school, vrienden.
Een dorp in verdriet.
Woorden zijn er weinig.
Gedachten veel.
Alles gaat er door je heen.
Boosheid, verdriet, angst.
Wat bezielt iemand
die het “leven” wegrukt.
Onbegrijpelijk.
Alles wordt nu anders.
De pijn, het gemis… voelbaar.
Woorden geven geen inhoud
aan hoe pijnlijk het nu is.
We zijn stil en in gedachten.
Een traan komt naar buiten.
Dit in de bloei van hun leven.
Cees van Wijgerden
