Je levensverhaal geeft zoveel.
Eigenlijk is het nooit af.
Mooie en mindere mooie kanten.
Wetende dat achter iedere traan
er een klein lachje bestaat.
Misschien veranderd er niets
als de pijn je laat huilen.
En dan tussen al het geraas van je leven
een moment om alleen te zijn.
Zomaar ergens in de natuur
met alleen het geluid van je voetstappen
de ruisende wind door de bomen
een vogel die zingt.
Daar kun je praten, je hart uitstorten
schreeuwen, stil zijn.
Alleen, maar wel samen met God.

Cees van Wijgerden