Zoals het water
door de rivieren stroomt
zo gaan mijn gedachten.
altijd in beweging
nooit een moment van rust.

Zoals de ruiten
beslagen zijn
zo zijn mijn ogen
vaak nat
gevuld met tranen.

Zoals de mist
het land bedekt
zo is mijn toekomstbeeld
weinig zicht
grauw en grijs.

En als er dan
een sprankje zon is
kijk ik naar je foto
en gaan herinneringen
door mij heen.

Zo probeer ik
het te verwerken
nu je er niet meer bent
en het leven “gewoon” doorgaat
zonder jou.

Vaarwel verleden
met een toekomst
niet wetende
wat het zal brengen.
Soms zoals het
water, ruiten en als mist.

Cees van Wijgerden