Uitgeblust totaal leeg.
Zo keek je me aan.
Alsof je leven nooit
in bloei heeft gestaan.

Gebroken, waarom
heeft men jou dit aangedaan.
Grijp mijn handen
dan kunnen wij het samen aan.

Ik wil je troosten, steunen
helpen bij je verdriet.
Leun op mijn schouder
als je geen uitweg ziet.

Krop het niet op, kruip niet weg
in een donkere hoek.
Kijk naar morgen
en sluit dit boek.

Tast niet in het verleden,
daar vindt je geen houvast.
Maar kijken naar het heden
dan wordt het geen ballast.

Cees van Wijgerden