Gedachten,
gaan één richting op
ons kleine meisje…
Froukje!
Vechtend,
kwam je uit de dip
en nog pas twee jaar.
Wij leefde met je mee en
wonderlijk te zien
hoe je daar uit kwam.
voor ons te weten…
hoe sterk je bent!

Dankbaar!
en blij,
mogen wij weer verder gaan
niet wetende,
wat ons brengen zal.
Maar de troost
die wij mochten ervaren:
Hij,
slaat Zijn armen…
om jou heen.
Hij,
omringt jou..
van voren en van achteren.

En wij,
huilen,
bidden,
vechten
en… verwonderen!

Cees van Wijgerden