In het spoor van mijn leven
 is er iets loos.
  
 Waarom duurde het zolang.
 Waarom?
 Waarom is mijn jonge leven
 één grote leugen.
  
 Waarom mocht
 de waarheid niet worden verteld,
 werd er geschuild
 achter muren van schijnheiligheid.
  
 Nee,
 geen haat,
 maar verdriet.
 Verdriet,
 het niet weten
 van wie ik er één ben.
  
 Het sterk verlangen
 om te weten
 waar ik vandaan kom.
  
 Erkenning,
 mijn eigen “ik” ontdekken.
  
 In deze twee werelden
 zal ik pas rust krijgen
 als de “waarheid”
 echte waarheid wordt.
  
 Cees van Wijgerden