Ik weet het, je kunt Mij niet zien
en van Mijn bestaan weet je weinig.
Het is ook vreemd,
geloven in iets wat je niet ziet of hoort.

Toch weet Ik,
er zijn momenten in je leven,
waar je even wordt stil gezet
tot bezinning komt.

Dat je even gaat zitten,
gaat denken.
Je zoekt naar houvast,
een rustpunt.
 
Op zo’n moment sta Ik aan je deur
en klop, Ik ben er voor je.
Oké,  Ik wilde niet storen.
Maar Ik laat je weten, dat Ik om je geef.

Vlucht niet langer.
Maar kom bij Mij.
Leg je leven in Mijn handen.
Vertrouw erop dat Ik met je meega.

Dan zul je Mijn stem gaan ervaren.
Mijn aanwezigheid gaan voelen.
Dan mag je zien, dat Ik echt besta.
In je jonge jaren, wil Ik, Jezus naast je staan.
 
Cees van Wijgerden