Aan weerzijde grote beuken,
loop ik op deze stille avond
in het bos op een lange laan.
En overdenk ik mijn leven,
hoe ik verder moet gaan.

Achterom kijkend, benieuwd…

zou iemand mij volgen?
Ergens diep van binnen
hoop ik het niet.
Mijn verleden ligt stil verborgen.

Mooie gedachten komen op,

maar ook waar het fout ging.
Ja, en vele bijzondere momenten,
ik weet het, maar dit alles
werd mij niet voorgeschreven.

Toch deed ik elke dag mijn ding.

Het was mijn passie, mijn werk.
En al was het soms een teleurstelling.
Het bracht mij terug naar de bron
en dat maakte mij sterk.

Lopend op deze stille avond,

in dit mooie bos, kom ik tot mezelf.
Dankbaar voor wat ik mocht doen.
Ook al was het maar een heel klein lichtje.
Zo overdenk ik mijn leven…

en eigenlijk… ging alles vanzelf.

Cees van Wijgerden