Ik had een vierkant rooster, drie dagen lang!
Tja…… dat heb je als je vaak te laat komt.
En weet je, het gaat maar om een paar minuten.

Maar goed, ik zal de consequentie maar dragen.
Eigenlijk wel lullig, zoveel uur voor een paar minuten.
Maar goed, die vent in het straflokaal deed een goed voorstel:
(een beste vent die Cees…..soms).
Hij zei:
“Ga naar mijn collega woensdagmiddag”.
Eigenlijk niet zo’n gek idee,
beter dan dat duffe lokaal….. vijf uur lang!
Maar Rob,
je moet wel even je handtekening zetten, dat je het echt wilt!
Oké……… geen moeite!
Het moment brak aan,
ik moest me melden, Hé Robje:
zet je brommer maar voor de school, dan…… gaan we.

Gaan we?

Ik voelde wat nattigheid.
Hier klopt iets niet!
Alle leerlingen gaan naar huis,
en ik moet “ergens” naar toe!

Rob, je gaat toch wel mee??
Waarheen?

Eh………. naar de kerk! Het is vandaag dankdag!

Shit… ………….stilte……………..ik tuin erin,
ze hebben me te pakken.
Sta ik effe…….. ………..voor paal.
Dat voelt effe……………klote.
Maar ja…… je moet je niet laten kennen,
als je een bink bent.
Ik mee….. een raar gevoel in mijn maag.

Volgestouwd……in een busje op weg.
Busje uit, kerk in, ik werd in een hoekje gepropt
(eigenlijk wel veilig, zien ze me niet zo zitten).

We gaan beginnen!!
Is het nou een dominee of een pastoor?
Na een aantal niet te snelle liedjes begon toch,
achteraf een dominee.
Hij sprak over, dat je moet danken voor de Heer,
omdat Hij constant goed voor ons is,
en dat is niet altijd wederzijds
volgens de bijbel en de mensen.

Het volgende onderwerp was het dankoffer.
Een arme weduwe die de
twee onmisbare penninkjes weggaf met hart en ziel.
Het kwam er op neer, dat het niet uitmaakt wat je geeft,
maar dat je geeft met hart en ziel en de reden waarom.

Het laatste onderwerp was “luisteren”, duidelijk voelbaar!
Steeds werd er met een schuine hoek naar mij gekeken,
ik voel hem wel……!
Ik ben in geen twee jaar meer naar de kerk geweest,
maar toch heb ik er wat van opgestoken.

God kijkt niet naar het uiterlijke, maar naar je hart,
en je moet Hem danken,
want Hij heeft het beste met ons voor.

Ik heb beloofd nog een keer mee te gaan,
maar niet meer op deze manier………en als straf.
Enne……… voortaan vraag ik wel, eerst de voorwaarde,
voordat ik een handtekening zet.

Cees van Wijgerden