Zomaar een stukje… een verslag,
ergens gevonden in een krant.

Op school:
Geen alcohol, was de afspraak.
Leerling wordt toch gesnapt op het schoolgala
en meteen verzocht om zijn ouders te bellen.
Dan komt pa binnen met veel bombarie en hem ophalen.
“U bent zeker zelf nooit jong geweest” zegt hij tegen de docent.
Kom maar jongen, dan gaan we naar de kroeg.
Leerling vergeet zijn broodtrommel,
moeder brengt het trommeltje op school.
Leerling krijgt een ziekbriefje mee,
vertikt het om huiswerk te maken.
Leerling haalt het werkstuk van internet,
pa staat er lachend bij te kijken, dat is snel klaar.
Ouders die blindelings achter hun kind aanlopen.
Leerkrachten knikken alleen maar.
Problemen aankaarten bij de ouders durven ze niet,
Iedereen houdt zijn mond.
Ouders dulden het niet als je maar iets zegt over hun opvoedingsstijl.

Problemen:
En in elke groep komt het voor:
Leerling mankeert iets,
autisme, ADHA, depressie, psychose, zelfverminking.
Of opgevoed met een emotionele verwenning.
Of  ouders die werken, leerling komt alleen thuis.
Sommige hebben bergen “speelgoed”, Blackberry Samsung en het hele zooitje
“Nee” horen ze zelden, ouders die meer buddy zijn dan opvoeder.
Soms worden kinderen belemmerd in hun ontwikkeling.
Thuis houden ze het kind uit de wind,
geven het geen verantwoordelijkheid
en verwaarlozen daarmee hun belangrijkste taak
een kind in volwassenheid brengen
en natuurlijk is verwennen van alle tijden.

Opvoeding:
Ze kweken kinderen met prima donna-gedrag
egocentrische kinderen, zonder zelfreflectie en zonder eigenwaarde.
Kinderen die geen rekening kunnen houden met ander.
Slecht presteren op school, manipulatief, koppig gedrag vertonen.
Ze kunnen de buitenwereld niet aan.
Kinderen waarbij het label oppositioneel opstandige gedragsstoornis(odd)
hangt om ze vervolgens psycho-educatie met ritalin voor te schrijven.
Terwijl… ze geen stoornis hebben.

Misschien moeten jongeren hun grenzen weten
en anders maar laten gaar stomen in hun eigen sop.

Nederland:
We willen geen fatsoenlijke kinderen maar gelukkige kinderen.
Nederland heeft daardoor volgens onderzoek de gelukkigste kinderen
van de wereld, ook de generatie kloof is hier het kleinst.
Ouders staan dicht bij hun kinderen
maar aan elke methode zitten rafelrandje. (einde)

Wat kun je hier nou mee……tja…..
Gelukkig de docenten, ouders en jongeren
die positief in het leven staan.

Cees van Wijgerden