Ken je ze ook?
Het is maandag.
Je stapt op je fiets of je brommertje.
Het weekend nog tussen je oren,
ontmoet je daar een klasgenoot.
En je eigen ik…zakt met een rotgang naar beneden.

Je komt net de school binnen,
en je wordt daar eventjes begroet
door je medeleerlingen.
En je eigen ik…zakt met een rotgang naar beneden.

Je zit op een sportvereniging,
en tijdens de wedstrijd maak je een blunder.
En je eigen ik….zakt met een rotgang naar beneden.

Standaardbegroetingen:
zoiets als:
...................vul maar in

En dan vind je zomaar in de gang een vodje papier
met de volgende tekst:
hou je vast,
het zijn zes regels.
Ik zal de eerste twee regels opschrijven.

Nee, ik doe het niet!
We hebben het hier over…iemand.

Standaardbegroetingen.

In feite word je compleet de grond in geboord,
finaal weggevaagd.

En dan hangen ze posters op in scholen:
'Wees vriendelijk voor elkaar -
Spreek elkaar aan bij de voornaam -
Schelden lost geen ruzie op.

Beste mensen, moet je dat oplossen
door middel van een poster?

Nee, laat dan dat stukje waardigheid zien aan een ander.
Een stukje gevoel van je eigenwaarde.
Een stukje gevoel van: ik ben ook een mens.
Een stukje gevoel van: ik ben een uniek mens.
Een stukje gevoel van: ik ben ik.
Een stukje gevoel van: ik heb een naam gekregen,
bij mijn geboorte.
Ik ben waardig om te laten zien dat ik leef.
Mijn naam staat geschreven in de handpalm van mijn Vader!

Cees van Wijgerden