Geest van hierboven,
leer ons geloven.
Hopen liefhebben door U kracht.
 
Ik wil het water naar de zee zijn.
De zoden aan de dijk.
Het gevecht tegen de bierkaai,
al wat ons onhaalbaar lijkt.
 
Ik wil de rots zijn in de branding.
Met de verbeelding aan de macht.
Wil de stilte die vanzelf spreekt zijn
en het daglicht in de nacht.
 
Ik wil een land zijn zonder grenzen,
waar de ruimte nog bestaat.
Ik wil traag zijn als de waarheid,
die de leugen achterhaalt.
 
Geest van hierboven,
leer ons geloven.
Hopen liefhebben door U kracht.
 
Ik wil de moed zijn van de wanhoop.
Het stilstaan van de tijd.
Ik wil sprong zijn in het duister
en de laatste strohalm zijn.
 
Wil de taal zijn van de dichter,
die zichzelf geen dichter noemt.
Het zout zijn van de aarde
en de kus die ons verzoent.
 
Ik wil een land zijn zonder woorden,
gedragen door de wind.
Ik wil de wereld weer leren zien,
door de ogen van een kind.

En met de schoonheid van de onmacht,
lopen langs een eindeloze weg.
Met open ogen dromen,
weerloos en toch sterk.
 
Geest van hierboven,
leer ons geloven.
Hopen liefhebben door U kracht.
 
Stef Bos en Jongerenkoor Samen Op Weg
https://www.youtube.com/watch?v=LFc24RGgX24