Zondagmorgen,
langzaam word je wakker.
Het lijkt een dag zonder zorgen.
De wekkerradio slaat aan.
Een stem klinkt van een tragisch ongeval.
Dit raakt je en bent meteen aangedaan.

Verslagenheid, niet te bevatten.
Onbegrijpelijk hoe zoiets kon gebeuren.
Drie jonge tieners komen om.
Hele families in rouw en treuren.
Weggerukt van school en vrienden.
Een grote lege plek!

Er zijn vele vragen over dit ongeluk.
Het wordt onderzocht en dat is goed.
Maar ondertussen is er veel stuk.
Een verwerking die jaren gaat duren.
Het zal nooit een plekje krijgen,
met veel verdriet tussen de muren.

Alle kracht en sterkte voor iedereen die
dit immens verdriet aangaat.

Cees van Wijgerden