Vandaag
gaat het even iets anders
en staat de tijd
heel even stil.
Ik verdiep
me dan ook nergens in
en ik twijfel
of ik het nog allemaal
begrijpen wil.
Even
wil ik niets horen
over God en geloof
zware teksten
van een of andere
zweverige filosoof.
Ik voel me klein
machteloos en boos.
Weer
werd ik getroffen met
"het leven"
het is zo broos.
Daarom ben ik zo stil.
Het enige wat ik wil
is een eind
aan al het verdriet en pijn.
Vandaag wil ik niets
en er voor niemand zijn.
Laat me maar zo.
Misschien
komt het allemaal
wel weer goed.
En komt er morgen weer
een klein beetje moed.

Cees van Wijgerden