Amen
 
Ik snap er ook geen donder van.
Je moet het mij niet vragen.
Het lijkt soms of God heel goed,
door mijn stormen heen kan slapen.
 
En ja, echt ik geloof nog steeds.
Er valt niets te verklaren.
Maar juist als je verdrinkt,
moet je het geloof niet laten varen.
 
En hoe langer ik zoek.
Hoe meer ik mezelf vind,
als jochie in bed,
met een klein streepje ganglicht.
 
Ik denk dat het dat jochie is,
dat mij helpt te geloven.
Hij toen omringt door knuffels,
Ik nu door theologen.
 
De man in mij wil antwoorden!
Het kind in mij stelt vragen!
Ik krijg ze niet lig wakker.
Hij stelt ze en gaat slapen.
 
En ik hoor….
Amen, amen, amen
Met mijn ogen dicht.
en mijn handen samen.
 
Soms vol dankbaarheid.
Soms gevuld met tranen.
Amen, amen, amen
Elke avond weer, tot mijn laatste adem..Amen
 
Matthijn Buwalda